ISBN: 9789083494289
Voor de geadopteerde die zich gelukkig wil voelen én niet kan ontkennen dat er iets ontbreekt. Voor wie worstelt, fluistert, huilt, danst of lacht.
In een wereld die vaak vraagt om helderheid en antwoorden, pleit Adoptie Impact voor vertraging. Voor het toelaten van tegenstrijdigheden: verbondenheid én gemis, dankbaarheid én verwarring, stilte én expressie. Voor de moed om jezelf de tijd te gunnen. Om stil te staan wat er in je leeft. En om stukje bij beetje je plek in te nemen.
Adoptie Impact is een mozaïek van stemmen. Van Hartini - als geadopteerde én als therapeut - en van Araya, eveneens geadopteerd. Hun verhalen worden aangevuld met gedichten van anderen die uit ervaring spreken. Samen vormen ze een uitnodiging tot reflectie: wat is het effect van adoptie op jóu? Welke ruimte mag er komen voor jouw verhaal, jouw gevoelens?
Niet als afsluiting van een oud hoofdstuk, maar als opening naar een groter verhaal - waarin alles wat je voelt er mag zijn.
Er is niet één adoptieverhaal. Er zijn er vele. Ze mogen allemaal naast elkaar bestaan. Zonder oordeel.
Hartini (1981) is adoptiecoach, -therapeut en expert in het adoptieveld. Ze ondersteunt geadopteerden in hun zoektocht naar verbinding met zichzelf, en werkt met betrokkenen binnen de adoptiecontext.
Eerder schreef ze mee aan Van vermijding naar bevrijding (2022) en Het Dopamine Effect (2023).
Daarvoor had ze een carrière In de muziek: als violiste, componist en docent, trad ze op van Pinkpop tot de Ziggodome en gaf ze les in Nederland en Azië. Muziek - en vooral improvisatie - is nog altijd haar grootste passie.
We zijn benieuwd wat jij van dit boek vindt. Vul je naam en mailadres in en geef je review. Goed om te weten: door je review te plaatsen, geef je ons toestemming deze ook te delen op social media.
Met Adoptie Impact brengt Hartini een vernieuwend geluid in de adoptieliteratuur. Ze kiest voor een hybride vorm: de fictieve casus van Araya, verweven met haar eigen ervaringen, wetenschappelijke inzichten, reflectievragen, poëzie van mede-geadopteerden en ruimte om zelf notities te maken. Daardoor is dit boek niet alleen om te lezen, maar ook om te ervaren: een gids én een spiegel.
Araya’s traject loopt als rode draad door het boek. In haar gesprekken worden thema’s voelbaar die voor veel geadopteerden herkenbaar zijn: de breuk met je oorsprong en de stilte die daaruit volgt, de voortdurende spanning tussen loyaliteit aan adoptieouders en de vaak onzichtbare band met eerste ouders, de worsteling met namen en identiteiten die niet vanzelfsprekend bij elkaar passen, en de zoektocht naar intimiteit en bestaansrecht. Maar ook minder vaak besproken lagen komen naar voren, zoals hoe het lichaam acculturatiestress opslaat, hoe geur en zintuiglijk geheugen verbonden zijn met vroege hechting, of hoe overlevingsstrategieën als dissociatie en verslaving soms de plek innemen van nabijheid en veiligheid.
Wat me raakte, is hoe Hartini zichzelf verweeft met het boek. Ze deelt niet alleen haar kennis, maar ook haar eigen ervaringen: van kind tot volwassene, van overleven tot zoeken naar heling. Juist door die persoonlijke inkleuring worden de grote thema’s tastbaar: hoe schaamte en schuld zich in je lijf nestelen, hoe overlevingsstrategieën soms jaren nodig hebben om zichtbaar te worden, hoe geur of een naam ineens een hele laag van verlies kan oproepen. Ze schrijft niet óver adoptie, maar vanuit de binnenkant ervan. Dat maakt dat je als lezer niet alleen begrijpt, maar ook voelt hoe complex en gelaagd adoptie is.
Daarnaast laat het boek zien hoe ACT-methodieken, systemisch werk, lichaamsgerichte oefeningen, muziek en poëzie kunnen helpen om stil te staan bij wat vaak niet in woorden te vatten is. Ook vond ik het interessant om een kijkje te krijgen in hoe zij met cliënten werkt: altijd adoptiesensitief, met aandacht voor nuance, zachtheid en ruimte voor het eigen tempo van de ander.
Voor mij bood dit boek herkenning én bewondering: voor hoe Hartini de complexiteit van adoptie tastbaar maakt, en voor de manier waarop ze zichzelf verweeft met dit werk. Adoptie Impact laat zien hoe veelstemmig adoptie is en hoe het doorwerkt in identiteit, relaties, lichaam en ziel. Ik kan het van harte aanbevelen aan iedereen die persoonlijk of professioneel met adoptie te maken heeft.
Het boek is mooi kwetsbaar en nodigt uit tot reflectie, compassie en ruimte voor rouw.
Ik wil even een bijzonder boek onder de aandacht brengen: Adoptie-Impact door Hartini Kandari.
Maar eerst iets over mij: als kind hield ik van alle boeken het meest van ontdek-boeken. Je weet wel: van die boeken met verhalen, plaatjes, raadsels, gedichten en boeiende weetjes. Kortom: boeken die mij lieten voelen als een strandjutter langs een zee vol wonderen.
En er speelde nog iets in mijn kindertijd: ik kende mijn echte vader niet. Ik wist enkel dat hij een beeldend kunstenaar was die rondom mijn geboorte druk was met andere dingen. Vooral met het maken van kunst, zo nam ik aan. Gelukkig was er wel een stiefvader die de opvoeding deels op zich nam.
Is dit hetzelfde als geadopteerd zijn? Nee, zeker niet, maar een overeenkomst is misschien dat je (een deel van) je wortels niet kent. En dat je dus heel nieuwsgierig bent naar de vraag: bij wie kom ik vandaan? En dat je wordt opgevoed door iemand die anders is dan jij. Maar dan ook echt heel anders.
Wat ik nu zo bijzonder vind aan dit boek van Hartini is dat het een echt ontdek-boek is geworden, een boek vol dingen die raak zijn en herkenbaar, dingen die vaag resoneren én dingen die absoluut vernieuwend en empowerend zijn. Dat geldt al voor mij en dat zal zéker gelden voor iemand die zelf geadopteerd is.
Het mooie aan Hartini tenslotte is dat zij als geadopteerde niet enkel een doorleefde ervaringsdeskundige is, maar dat zij ook echt verstand van zaken heeft. Zij heeft zich grondig verdiept in o.a. ACT en hechtingstheorie en weet als geen ander hoe je als geadopteerde kunt leren leven met dat ongrijpbare gemis.
Ben of ken jij iemand met een adoptie-geschiedenis? Koop en lees dan dit boek voor hoofd, hart en ziel!
Toen Hartini mij benaderde met haar verhaal, voelde ik direct: dit is een boek dat geschreven móét worden. Niet alleen vanwege de inhoud – die indringend, pijnlijk en eerlijk is – maar ook vanwege de kracht waarmee ze haar ervaringen onder woorden brengt.
Als redacteur en uitgever heb ik het voorrecht gehad om dit proces van dichtbij te mogen begeleiden. Ik zie ons nog aan tafel zitten met flipovervellen vol post its (op die post its alle onderwerpen die Hartini wilde behandelen). Zo kwam er lijn in het verhaal, dat zich daarna liet schrijven.
Wat me raakt en raakte, was de manier waarop Hartini niet alleen haar eigen verhaal vertelt, maar daarmee ook ruimte maakt voor het verhaal van zovelen. Het boek geeft woorden aan iets waar vaak te weinig taal voor is: de impact van adoptie op identiteit, op relaties, op het leven zelf.
Adoptie Impact is geen makkelijk boek, want als lezer word je uitgedaagd aan de slag te gaan met jezelf. En dat is precies wat het zo nodig maakt. Want het opent een gesprek dat al - te lang - is weggestopt. Hartini doet dat moedig, open, en met een scherp bewustzijn. Ze nodigt uit, zonder op te dringen. Ze deelt, zonder te overspoelen. En ze weet, zoals alleen een schrijver dat kan, precies de juiste toon te raken.
Ik ben trots dat ik aan dit boek heb mogen meewerken. En ik hoop dat het – net als bij mij – bij velen iets in beweging zet.
Dank je wel, Hartini, voor je vertrouwen. En aan iedereen die dit leest: laat je raken, laat je meenemen, en lees met open ogen en een open hart.